کد مطلب:48644 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:206
[صفحه 19] پاسخ: پس از مقدّمه چینی و ذكر مقام خلافت و ولایت امیرالمؤمنین علیه السّلام برای آنكه تا آخر روزگار راه هر گونه شبه را بسته باشند و به هر تلاشی در این راه خنثی شود فرمودند: باطن قرآن و تفسیر آن را برای شما بیان نمی كند مگر كسی كه دستش را گرفته او را بلند كنم و بازویش را گرفته بالا برم، سپس بازوی امیرالمؤمنین علیه السّلام گرفتند و آن حضرت نیز دست خود را به سمت صورت پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم باز كردند تا آنكه دستهای هر دو به سوی آسمان قرار گرفت آنگاه پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم امیرالمؤمنین علیه السّلام را از جا بلند كردند تا حدّی كه پاهای آن حضرت محاذی زانوهای پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم قرار گرفت و مردم سفیدی زیر بغل آن دو را دیدند، سپس فرمودند: ای مردم كیست كه بر اهل ایمان از خود آنها سزاوارتر باشد؟ گفتند: خدا و رسول داناترند، پس فرمودند: همانا خدا مولای من است، آیا من اولی و سزاوارتر از مؤمنین بر خودشان نیستم؟ همه گفتند: آری یا رسول اللّه، در این هنگام آن حضرت چهار مرتبه این جمله را تكرار فرمودند: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِیٌّ مَوْلاهُ» هر كه من مولا و صاحب اختیار اویم، این علی علیه السّلام نیز مولا و صاحب اختیار اوست، خدایا دوست بدار دوستان علی را و دشمن بدار دشمنان او را، یاری كن یاران او را و خار و ذلیل گردان خاركننده ی او را و او را معیار و میزان حق و راستی قرار ده.[1] . [صفحه 20]
وقتی رسول اكرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بر فراز منبر قرار گرفتند چه فرمودند؟
صفحه 19، 20.